ÇAĞIRIN GELSİN
Yine Hoca Efendi (k.s) Dinar’a gelmişti. Camilerde vaaz yapmaktaydı.
Seherde büyük Çarşı Camisine geldi.Gelen cemaata başkalarını çağırtıyordu.
Adıyla soyadı ile lakabıyla “şu adamı “çağırın diyordu.Ben yirmi yıl Dinar’da kaldım,çağırdı insanları O’nun gibi bilmiyordum.
Cami dolmaya başladı.Müftüde cami cemaatı arasında bulunuyordu.Hoca efendi (k.s) vaazına devam ediyordu.bir ara zühru ahir namazına temas etti.Orada bulunan müftü efendiye yönelerek:
-“Sen niçin zuhru ahir namazını kaldırttın? Sen bir alfabe kitabı falan yazdın mı? Hikmetini anlayamadığın şeylere niçin burnunu sokuyorsun?”diye sitemde bulundu.
Tam güneş doğacağına az kala sabah namazına imamlık ederek kıldırdı. O anda cami tıklım tıklım dolmuştu.
O’nun namaza çağırttığı kişiler arasında her sınıftan belki cumaya dahi gitmeyenler bulunurdu.
O çağırtınca mutlaka gelirlerdi. O’nu sevenler kırmaktan kızdırmaktan çekinirlerdi.